Η ΑΞΙΑ ΜΑΣ!

 

Mια φορά κι έναν καιρό, ένας νέος πήγε σε έναν σοφό άντρα και του είπε:
“Έχω έρθει σε σένα γέροντα για να με συμβουλεύσεις, καθώς αισθάνομαι, δεν αξίζω
τίποτα και σκέφτομαι ακόμα και να βάλω τέλος στη ζωή μου. Όλοι μου λένε, ότι είμαι 
χαζός και αποτυχημένος. 
Σε παρακαλώ, βοήθησέ με.”

Ο σοφός άντρας έριξε μια ματιά στον νεαρό και του είπε: “Συγχώρεσέ με, αλλά 
είμαι πολύ απασχολημένος αυτή την στιγμή και δεν μπορώ να σε βοηθήσω. 
Υπάρχει ένα πολύ επείγον περιστατικό στο οποίο πρέπει να πάω. 
Αλλά, αν δεχτείς να με βοηθήσεις, θα σου ανταποδώσω την χάρη.”
“Φυσικά!”, απάντησε ο νεαρός. “Ωραία”, του είπε τότε ο σοφός άντρας κι έβγαλε 
από το δάχτυλό του ένα ωραίο δαχτυλίδι με ένα πολύτιμο λίθο πάνω.
“Πάρε το άλογο και πήγαινε στην αγορά. Πάρε το δαχτυλίδι αυτό και κάνε ό,τι 
μπορείς για να το πουλήσεις, γιατί χρειάζομαι τα χρήματα για να ξεπληρώσω ένα 
χρέος.  Προσπάθησε να το πουλήσεις σε καλή τιμή και μην συμβιβαστείς με τίποτα 
λιγότερο από εκατό χρυσά νομίσματα. Πήγαινε τώρα και κάνε όσο πιο γρήγορα μπορείς.”
Ο νεαρός πήρε το δαχτυλίδι και έφυγε. Όταν έφτασε στην αγορά, έδειξε το δαχτυλίδι 

σε αρκετούς εμπόρους, οι οποίοι το εξέτασαν με πολύ μεγάλη προσοχή. Αλλά, 
μόλις άκουγαν ότι το αντάλλασε μόνο με χρυσά νομίσματα έχαναν τελείως το ενδιαφέρον τους. 
Κάποιοι από τους εμπόρους γέλαγαν με τον νεαρό και κάποιοι άλλοι τον 
απέρριπταν αμέσως. Μόνο ένας ηλικιωμένος έμπορος έκανε τον κόπο να του 
εξηγήσει, ότι το χρυσό που ζητούσε ήταν πάρα πολύ για το δαχτυλίδι του και ότι θα 
μπορούσε να το ανταλλάξει με χαλκό ή στην καλύτερη με ασήμι.

Όταν άκουσε αυτά τα λόγια ο νεαρός αναστατώθηκε και θυμήθηκε την συμβουλή 
του σοφού να μην δεχτεί τίποτα λιγότερο από χρυσά νομίσματα - εκατό χρυσά. Αφού 

γύρισε όλη την αγορά και δεν βρήκε κανέναν αγοραστή, ανέβηκε απογοητευμένος 

στο άλογο για την επιστροφή και πήγε γρήγορα πίσω στο σοφό άντρα.
“Αφέντη, δεν μπόρεσα να κάνω αυτό που μου ζήτησες. Στην καλύτερη μου έδιναν 
μερικά ασημένια νομίσματα, αλλά μου είπες να μην συμβιβαστώ με τίποτα λιγότερο 
από εκατό χρυσά. 
Αλλά μου έλεγαν, ότι το δαχτυλίδι δεν αξίζει τόσο”, είπε ο νεαρός.
“Αυτό είναι το σημαντικό”, είπε ο σοφός. “Πριν πας να πουλήσεις κάτι να μάθεις 
πόσο αξίζει. Και ποιος ξέρει καλύτερα από έναν χρυσοχόο; Πάρε το 
δαχτυλίδι και πήγαινε γρήγορα στον χρυσοχόο, αλλά μην του πουλήσεις το 
δαχτυλίδι ό,τι και αν σου προσφέρει. 
Έλα κατευθείαν σε εμένα.”

Ο νεαρός πήγε στον κοσμηματοπώλη και αφού εξέτασε το δαχτυλίδι για πολύ ώρα 

με μεγεθυντικό φακό, είπε στον νεαρό: “Πες στον αφέντη σου, ότι του δίνω 78 

χρυσά νομίσματα για το δαχτυλίδι, αλλά αν μου δώσει λίγο χρόνο ακόμα θα το 

αγοράσω για 110.”

“110 χρυσά νομίσματα”, αναφώνησε ο νεαρός. Γέλασε, ευχαρίστησε τον 
κοσμηματοπώλη και πήγε πίσω στον σοφό. Όταν αφηγήθηκε στον σοφό αυτά που 
του είπε ο κοσμηματοπώλης, ο σοφός του είπε: 
“Να θυμάσαι, λοιπόν νέε μου, ότι είσαι και εσύ σαν το δαχτυλίδι, πολύτιμος και 
ξεχωριστός. Μόνος ένας ειδικός μπορεί να εκτιμήσει την αξία σου. 
Γιατί, λοιπόν, χάνεις τον χρόνο σου, τριγυρνώντας στην αγορά και ακούγοντας 
την γνώμη του κάθε ανόητου εμπόρου;”

Προσέξτε λοιπόν φίλοι μου ποιον ακούτε και γιατί  -  ειδικά στα θέματα της 

προσωπικής σας αξίας.......

Έλενα Αλεβιζοπούλου

Life Coaching for SUCCESS