ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ? ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ? ....ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΚΕΡΔΙΖΕΙ.....ΤΕΛΙΚΑ......

ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ?
ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ?
....ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΚΕΡΔΙΖΕΙ.....ΤΕΛΙΚΑ......

Έχουμε μεγαλώσει σε μία κοινωνία, όπου όλοι μας μάθαμε από νωρίς....ότι η επιτυχία είναι η αναγνώριση μας, η ταυτότητα που ως επάγγελμα δηλώνει - σημαντικό πρόσωπο αυτής της κοινωνίας. Έτσι, λοιπόν, οτιδήποτε τίθεται εμπόδιο στην αναγνωρισιμότητα μας ως "εξαιρετικούς πολίτες" αυτόματα γίνεται και εχθρός. Κάπως έτσι κινούμαστε και απέναντι σε όσους εμείς θεωρούμε ότι είναι (ή υπήρξαν) εμπόδιο για την ζωή μας. Και τονίζεται το "εμείς" δεδομένου ότι πρόκειται για κάτι καθαρά υποκειμενικό.

Θα έχετε κι εσείς συναντήσει εκείνο τον φίλο ή γνωστό, που κατηγορεί άλλους για την δική του, γεμάτη προκλήσεις, διαδρομή που δεν έχει φέρει την πολυπόθητη «άσπρη μέρα» και σε εκείνον - ως όφειλε (?) και άρα η ευθύνη είναι εκείνου που του έβάλε τα εμπόδια και τις τρικλοποδιές - κυρίως!!!! ....και ασφαλώς όχι δική του.
Καταναλώνει ώωωωωρες καθημερινά συνεπώς να γκρινιάζει, να παραπονιέται, να κατηγορεί, να ενίσταται, να θυμώνει, να ρίχνει το βάρος για όλα τα δεινά σε έναν τρίτο άτομο - εκείνον τον ένα που "κατέστρεψε" τη ζωή του και ....το όνειρο, παρέχοντας στον εαυτό του μια καλή, όπως πιστεύει, δικαιολογία γιατί τελικά δεν έχει φτάσει στο επίπεδο που επιθυμεί. Ίσως το έχετε κάνει κι εσείς.....μάλλον όλοι μας περνάμε μία τέτοια φάση στη ζωή μας. Αρκεί να είναι φάση και όχι να γίνει μέρος της και γνώρισμά της..........

Σαφώς και θα συναντήσουμε κάποιον στην πορεία μας που είτε λόγω τοξικότητας, είτε λόγω χαρακτήρα διαμορφωμένου από τα παιδικά του χρόνια, θα προσπαθήσει να δυσκολέψει την καθημερινότητα μας άδικα, χωρίς λόγο και αιτία (-έτσι πιστεύουμε τουλάχιστον). Και εκεί εμείς θα απογοητευτούμε, θα στεναχωρηθούμε, θα θυμώσουμε και σε περίπτωση που αποτύχουμε για περισσότερες από μια φορές θα αρχίσουμε να κατηγορούμε εκείνον που μας έβαλε τα εμπόδια (δυνατά ή αθόρυβα, απ έξω ή μέσα μας). Θα γίνει κάτι σαν ...μία νέα μας πεποίθηση πως όλα όσα μας τυχαίνουν προκύπτουν από αυτό το ένα και μοναδικό άτομο και τον τρόπο που μας συμπεριφέρθηκε.
Και όλο αυτό μπορεί να συνεχιστεί για χρόνια, να πιστεύουμε για παράδειγμα πως ο σύντροφος μας (ή ο πρώην σύντροφός μας) με την αρνητικότητα του μας πάει τόσο μα τόσο πίσω στην ζωή. Ή ένα συγγενικό πρόσωπο που δεν μας συμπαθεί μπορεί να ευθύνεται για όσα μας προκύπτουν. Ή ένας συγγενής ή ένας συνάδελφος......ή ....ή....
Και επειδή βολεύει το κυνήγι μαγισσών, θα το συνεχίσουμε προκειμένου να (από)δείξουμε σε όλους πως υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία που φανερώνουν γιατί δεν οδηγούμαστε στο ξέφωτο, θα ρίξουμε δηλαδή το βάρος σε "εκείνον" ή "εκείνους", έτσι όπως μας έχουν μάθει πως πρέπει να γίνεται. Γιατί άλλωστε εμείς "έχουμε όλο το δίκιο με το μέρος μας"!
Έχουμε βιώματα και εικόνες από ανθρώπους του κύκλου που ανατραφήκαμε που επέρριπταν την ευθύνη σε τρίτους με αποτέλεσμα να θεωρούμε κάτι πολύ φυσιολογικό να λειτουργούμε κατά τον ίδιο τρόπο, μιμούμενοι συμπεριφορές, με αποτέλεσμα ωστόσο να αποφεύγουμε να γινόμαστε κύριοι και κυρίαρχοι του εαυτού μας και της ζωής μας και να εμφανίζουμε αδυναμία να αντιληφθούμε πως ένας άνθρωπος και μια άτυχη στιγμή δεν έχει την ικανότητα να ορίζει όλη την μετέπειτα ζωή μας. Αν εμείς δεν το επιτρέψουμε, δεν θα καταφέρει κανένας να μας «ματιάσει», να μας «γλωσσοφάει», να μας συκοφαντήσει ή σαμποτάρει σε τέτοιο βαθμό που να οδηγήσει εκείνος τη δική μας ζωή στο πουθενά....... Για σκεφτέιτε το! Για πόσο μπορούμε να αποφεύγουμε να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και αντί αυτού να αναζητούμε την εύκολη απάντηση για όσα μας εμποδίζουν που θα περικλείει ένα άτομο που πιθανόν να θέλει να μας δυσχεράνει την πραγματικότητα μας - μα δεν σημαίνει ότι αν εμείς δεν του το επιτρέψουμε θα το καταφέρει.....?

Πόσο παράλογο?!?!?!? Δηλαδή μερικές φορές θεωρεί κανείς προτιμότερο να δίνει όλη του την ενέργεια στο πως να κατηγορήσει εκείνους που του έβαλαν τους φράκτες αντί να την διοχετεύσει στο πως να ανέβει πάνω από αυτούς και να περάσει απέναντι. Μπορείτε να σκεφτείτε πόσο κοστίζει όλο αυτό στον ψυχισμό του?

Ο Βούδας νομίζω ήταν που είπε: "To να θυμώνεις και να διατηρείς τον θυμό σου για κάποιον που σε πλήγωσε είναι σαν να πίνεις εσύ το δηλητήριο και να περιμένεις ο εχθρός σου να πεθάνει...."

Ας αφήσουμε επομένως στην άκρη όσα μας έμαθαν, και ας υπογράψουμε ένα νέο συμβόλαιο με τον εαυτό μας.
Το συμβόλαιο θα έχει έναν και μοναδικό όρο: δεν θα επιτρέψουμε στα εμπόδια να καθορίζουν ολόκληρη την πορεία μας, μα θα εξαντλήσουμε την δημιουργικότητα μας στο πως θα καταφέρουμε σε μια γεμάτη ενδιαφέρουσες στιγμές ζωή να ανεβούμε πάνω από εμπόδια (φυσικά και τεχνητά, εσωτερικά ή εξωτερικά) και να ζήσουμε τη ζωή που μας αξίζει!!!!
ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!!!!!!!

ΓΙΑΤΙ - Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ 😉

Δεν συμφωνείτε???



Έλενα Αλεβιζοπούλου
Life Coaching for SUCCESS
Κολωνάκι Αθήνα